കത്തുന്ന ചില്ലകളില്‍ നിന്നും
വാക്കുകള്‍ പറിച്ചെടുത്ത്
പ്രേമപൂര്‍വ്വം തന്നവള്‍ നീ
നിന്‍റെ ഹൃദയ താളത്തില്‍
ഒരിളം കാറ്റ്
മുല്ലയെ ചുംബിക്കുമ്പോള്‍
മുറിവുണങ്ങാത്ത
ഒരായിരം ഹൃദയങ്ങള്‍ക്ക്‌
സ്വപ്നം കാണാനെങ്കിലും
ആരോ ചിറകുകള്‍ നല്കുന്നുണ്ടാവണം.
വെയില്‍
ശരീരത്തെ വേവിക്കുമ്പോഴും
മഴ
ആത്മാവിനെ തണുപ്പിക്കുമ്പോഴും
നീ
പ്രണയം മാത്രം ശ്വസിച്ചു.
വാതിലുകള്‍ അടച്ചു
മഴ കേട്ടവളല്ല നീ
മുറ്റത്തിറങ്ങി മഴയില്‍ കുളിച്ചു
ദൈവം ഭൂമിയില്‍ ഇറങ്ങി വരണമെന്ന്
വാശി പിടിച്ചവള്‍ ആയിരുന്നു
നിന്നോടെന്തായിരിക്കും
ഇപ്പോള്‍
ദൈവം
പറയുന്നുണ്ടാവുക?
No comments:
Post a Comment